金陵市上多骢马,白下桥头喜识君。玉佩清摇乌府月,篆银红带赤城云。
买舟又过江东去,离笛难禁柳外闻。独有无媒送行者,依然野鹤在鸡群。
邑外桑麻长,山中笋蕨甜。儿孙荐时果,燕雀下晴檐。
芳草生含路,杨花飞过帘。人头似白雪,对客口如钳。
九曲栏干六曲屏,翠窗罗薄护寒轻。空堂燕子归期误,分付梨花管月明。
晚烟归柳绿条苗,客馆春寒夜寂寥。梦又不成花又落,月明分付可怜宵。
惊飙动高林,荆榛迷路岐。中有愁思妇,哀叹一何悲。
借问悲何为,乃为良人思。良人一以逝,十载守空帷。
十载何足言,千秋常若斯。风波一朝起,骨肉以相疑。
生者不可拒,死者不可追。宁使妾身捐,岂使妾行亏。
痛哭回白日,惨黯黄云垂。青山一愤绝,重泉以为期。
寄谢朱颜者,贪生良足嗤。
有所思,乃在大海南。海路一何长,海水一何寒。迢遥千万里,上有蓬莱山。
山中有真人,颜色如渥丹。青霞为君衣,紫霞为君餐。
桂枝夹道旁,上长青琅玕。群仙三五人,游戏青云端。
赤螭为前驱,苍龙护其关。月下散瑶步,玉声何珊珊。
我欲往从之,道路阻且难。中心怅有违,慷慨起长叹。
客到孤城暮,亭开万水边。晴虹标野渡,岩雪动平川。
吾爱沧浪曲,谁听白石篇。群鸥惊落木,孤雁下新烟。
楚泽樵渔在,吴云涕泪偏。一尊聊永夕,双鬓任摧年。
春入寒衣后,歌停夜漏前。出门看岭月,任尔妒婵娟。
三生调御潮音会,楼阁随方涌化城。
鸟树有声皆念法,云山多态总忘情。
禅翁自得逃禅乐,俗客犹沾避俗名。
但了心源秋月净。刹尘何地不光明。
楚辞虚美独醒贤,左手香螯伴醉眠。
国器载归壶似腹,江萍兴罢幕为天。
雪楼珠丽巴人曲,芝馆尘生洛浦田。
昼枕蝶魂方适兴,莫教痟意傍鵾絃。
三楚风烟会汉津,凭高倦目此城闉。
山前雾密疑藏市,楼上尘轻不污人。
鸣瑟久抛雩舞地,称觞更负永和春。
私书一纸离怀苦,望断波中六六鳞。