寂寂不闻车马声,泥途无亦畏逢迎。引觞自放连朝醉,挥麈遥思一座倾。
傅野好为三日雨,杜陵莫醉百忧行。西南俱说催征辔,却愿双轮四角生。
炎天自欲沉朱李,诗社初欣见素梅。绿柳荐风消酷暑,青荷飞雨濯尘埃。
墙头竹影纷纷出,水面菱花细细开。拍手浩歌情不尽,笑君佳句泥流杯。
万里江湖逐断萍,红尘不见北山亭。一思好景心魂醉,才挹馀芳眼目醒。
寒暑忽移佳木绿,古今长见远峰青。烟芜路断无穷尽,空惜琅邪旧记铭。
我初游丛林,得人如满月。细披云雾间,桂影若可掇。
旋转二十年,相半分会别。暮途喜可掬,妙语等冰雪。
告我第一义,光艳忽振发。老魔俱辟易,善类随击拂。
是真万里足,一举安能辍。径山光暂韬,夜气尤昭彻。
异时摩聊老,荐藉意甚切。子果识至人,指顾石必裂。
出我连城珍,郊庙冠前列。无令刖足翁,二献文为拙。
昔年车马绕芳丛,倒尽金缸卧醉红。可惜秾华俱扫地,兔葵燕麦自春风。
葛衣沾汗功虽健,纸扇摇风力甚卑。苦热恨无行脚处,
微凉喜到立秋时。竹轩静看蜘蛛挂,莎径闲听蟋蟀移。
天外有山归即是,岂同游子暮何之。
白首萧条居汉浦,清吟编集号檀溪。有人收拾应如玉,
无主知音只似泥。入理半同黄叶句,遣怀多拟碧云题。
犹能为我相思在,千里封来梦泽西。
潇湘曾宿话诗评,荆楚连秋阻野情。金锡罢游双鬓白,
铁盂终守一斋清。篇章老欲齐高手,风月闲思到极精。
南望山门石何处,沧浪云梦浸天横。
花木精神面面全,谁将好景作南园。
栗留枝上春风思,鶗鴃声中晓屐痕。
檐外梅礬兄及弟,槛前竹鹤子生孙。
我今犹是数旬客,遇意忺时即打门。
二仲婵嫣起,清修自一家。
践涂中险阻,宰郡晚光华。
气焰奔金虏,威棱憺铁耶。
料应九峰下,朝露泣姚花。