千嶂松风百嶂云,春山行遍此寻君。林园花尽逢人少,赖有莺声到处闻。
圆月秋方皎,凉天夜逾澄。杯怜娼女劝,楼看美人登。
皓气浮金界,遥光转玉绳。綵鸾招不下,箫管竟无凭。
山路本无雨,雾滃露点湿。
脚滑几欲缩,举步真如絷。
剉过万千山,云磴莫计级。
更多仙泉甘,潭深绝绠汲。
力疲骨节酸,远眺空伫立。
旷怀无与言,付与诗收拾。
过午浮阴掩石台,疾风掠草散狂埃。
江豚吹皱空江浪,远见淮云卷雨来。
秋风清,秋月明。白露夜深重,白云秋晓轻。梦回酒渴呼童起,枕上辘轳三五声。
天风吹河汉,明月悬清光。清光不可掇,流影入杯觞。
吸此风露魄,洗我芥蒂肠。向来功名心,一笑冰沃汤。
人生几中秋,弹指三万场。胡为置冰炭,不使心清凉。
此心如秋月,虚明洞八方。此身万化中,太山一毫芒。
尚无物与我,何者为彭殇。推琴黄叶落,搔首白云翔。
解衣一盘礴,清境堕渺茫。
我性爱风竹,历耳如筦弦。两日偶不闻,但见青摩烟。
半夜意展转,时闻雁翩翩。未能叫云月,而我独不眠。
抱被夜徙榻,空堂秋山连。亦有鸥鹭栖,历历鸣更传。
为汝饮一杯,问汝以一言。不居芦苇中,乃巢苍翠巅。
萧萧西风多,一等菰蒲寒。远来有相伴,汝等岂不贤。
不觉点急急,难通意惓惓。振翼忽飞去,江湖水连天。
相随骑尾紫游缰,各佩牛腰古锦囊。过眼风烟都领略,聚头灯火更平章。
鹊枝赋罢骄横槊,蚓鼎联成倦倚墙。三读轩渠仍伎痒,亦撩草梦到池塘。
思远卑栖地,凭高独望辰。峡云低度晚,野水净含春。
语鹤关梁迥,归鸿岁月新。不堪回首处,横笛倍伤神。
木落宵深候,无言独上楼。天空孤月小,窗冷一灯幽。
蟋蟀声中老,蜘蛛网里浮。不知今夜望,几处别离愁。