焦山寺里随僧粥,枯木堂中看古文。三客两亡馀有仆,百年几尽忽逢君。
桉铭欣得闻京兆,载酒常当同子云。却使卧游生远想,海门东眺碧天分。
周郎怀抱好知音,常爱山僧物外心。闭户不知芳草歇,
无能唯拟住山深。感通未合三生石,骚雅欢擎九转金。
但似前朝萧与蒋,老僧风雪亦相寻。
嫣然粉面郎,上马能据鞍。身非行秘书,亦复磨铅丹。
六籍火攻馀,渡河惑亥豕。毫端虽有神,颇能正朋字。
禅翁竟补栖禅处,兔角龟毛杖佛僧。久厌宗雷同保社,却凭章贡浊埃尘。
定携天上苍鹰爪,去接西江白业宾。大庾岭头梅正好,同风千里一枝春。
五更钟后斗沈杓,画角三番塞角调。青草湖平无俗籁,岳阳楼迥有寒飙。
酒肠唤醒维舟静,梦眼惊回去国遥。我爱清馀起倾耳,欲吟情思已飘飘。
朝辞二竺寺,暮宿三茅峰。
红树落一叶,白云深几重。
远游喜无雨,清兴尤宜冬。
遥知天坛上,会与仙人逢。
方州一士耻孤陋,老大挐舟辞楚乡。万里周流踪迹远,半生著述鬓毛苍。
侯门久客公车荐,驿路荣归祖席张。到日里闾争馈贺,儒冠稽古动辉光。
河朔多奇士,栾城有令孙。策名游宦海,衍庆出儒门。
两府推曹掾,群公听讨论。天池鹏远击,云路鹤高鶱。
腾达初云迈,驰驱岂惮烦。河汾一白简,江浙两华轩。
吏牍机权密,官联体统尊。流亡藉安集,诖误得平反。
材器楩楠耸,胸襟云梦吞。北藩曾入幕,南国复攀辕。
夙望存台阁,声能著塞垣。芸编严子训,芝检答亲恩。
显达逢昭代,荒凉忆故园。脩程车骋辙,厚福水流源。
政抚青霄立,俄瞻素旆翻。佳城俨新市,搔首赋招魂。
驷马高车亦可誇,箪瓢陋巷足生涯。自从任运无心后,楚越方知是一家。
到此机事遣,自嫌尘网迷。因知万法幻,尽与浮云齐。
疏竹映高枕,空花随杖藜。香飘诸天外,日隐双林西。
傲吏方见狎,真僧幸相携。能令归客意,不复还东溪。