玉娘一曲叫天鹅。此地曾经牙板过。十五年前细腰柳,而今枯瘦十围多。
风前烛焰片时红。马首西时马尾东。两只鸳鸯睡不醒,一只相思愁杀侬。
笼中鹞子不得出。笼外要入将奈何。一边虫粘蜘蛛网,一边窗打扑灯蛾。
回车半日赞公房,香积酥陀不一尝。
可但山行休脚力,免教饥火燎枯肠。
谁磨紫石作双鱼,绕以清流泛酒觚。祗使幽人添醉逸,山林未快忆江湖。
梨岭遥于枫岭遥,小关高比大关高。佣夫过岭如平地,一岁来回二百遭。
昔事庐山远,精舍虎溪东。朝阳照瀑水,楼阁虹霓中。
骋望羡游云,振衣若秋蓬。旧房闭松月,远思吟江风。
古寺历头陀,奇峰扳祝融。南登小桂岭,却望归塞鸿。
衣裓贮文章,自言学雕虫。抢榆念陵厉,覆篑图穹崇。
远郡多暇日,有诗访禅宫。石门耸峭绝,竹院含空濛。
幽响滴岩溜,晴芳飘野丛。海云悬飓母,山果属狙公。
忽忆吴兴郡,白蘋正葱茏。愿言挹风采,邈若窥华嵩。
桂水夏澜急,火山宵焰红。三衣濡菌露,一锡飞烟空。
勿谓翻译徒,不为文雅雄。古来赏音者,燋爨得孤桐。
侬家生长在河干,夫婿如鱼不去滩。
冬夜趁霜春趁水,芦花被底一生寒。
缅邈洞庭岫,葱蒙水雾色。宛在太湖中,可望不可即。
剖竹守穷渚,开门对奇域。城池自絷笼,缨绶为徽纆.
靡日不思往,经时始愿克。飞棹越溟波,维舟恣攀陟。
窈窕入云步,崎岖倚松息。岩坛有鹤过,壁字无人识。
滴石香乳溜,垂崖灵草植。玩幽轻雾阻,讨异忘曛逼。
寒沙际水平,霜树笼烟直。空宫闻莫睹,地道窥难测。
此处学金丹,何人生羽翼。谁传九光要,几拜三仙职。
紫气徒想像,清潭长眇默。霓裳若有来,觏我云峰侧。
春潮翻海没龙宫,八字帆拖打面风。一夜送郎江上去,不教留看荔支红。