丈夫未得意,行行且低眉。素琴弹复弹,会有知音知。
飘蓬多塞下,君见益潸然。迥碛沙衔日,长河水接天。
夜泉行客火,晓戍向京烟。少结相思恨,佳期芳草前。
去日重阳后,前程菊正芳。行车辗秋岳,落叶坠寒霜。
云入汉天白,风高碛色黄。蒲轮待恐晚,求荐向诸方。
羡君休作尉,万事且全身。寰海多虞日,江湖独往人。
姓名何处变,鸥鸟几时亲。别后吴中使,应须访子真。
池亭沉饮遍,非独曲江花。地远路穿海,春归冬到家。
火山难下雪,瘴土不生茶。知决移来计,相逢期尚赊。
平明走马上村桥,花落梅溪(xī)雪未消。
日短天寒愁送客,楚山无限路迢迢。
天色刚明,我们骑马送你到村口桥头。大雪连下几日积雪未消,枝头的梅花花瓣随风飘落,随着水流而去。
冬日昼短夜长,天寒地冻。在这黎明时分你离去,心中万般不舍啊。那绵延无际的楚山,想着路途遥远,沿途险阻,不得不为你担心。
平明:犹黎明。天刚亮的时候。走马:骑马疾走;驰逐。
四明畴昔称狂客,二室于今号散仙。子晋料登缑岭望,待君笙鹤共升天。
昔年宝应茅斋主,别后炎凉已屡经。暂入城来缘买药,却骑牛去似飘萍。
缑山重访吹笙伴,秘省长虚画鹤厅。一任洛阳人白眼,且看三十六峰青。
携手北梁道,送君南浦春。斜阳沉璧彩,流水濯缨尘。
郢酒频扬觯,燕歌旋怆神。瑶华如可折,堪寄陇头人。
远远长沙去,怜君利一官。
风帆彭蠡疾,云水洞庭宽。
木客提蔬束,江乌接饭丸。
莫言卑湿地,未必乏新欢。
你要远去长沙上任了,我心中难舍,只希望你能在任上一切顺利。
扬起风帆在彭蠡湖上疾行(彭蠡湖一说为鄱阳湖古称),云水之间行驶,但愿宽阔的洞庭湖可以宽慰你的心怀。
到了任上,大家都会提着礼物来拜访你,争相为你接风。
不要以为你去了不够繁华的南方湿地之处就会因此而卑微,以你的魅力,必将不会缺乏新的朋友。