城隅有乐游,表里见皇州。策马既长远,云山亦悠悠。
万壑清光满,千门喜气浮。花间直城路,草际曲江流。
凭眺兹为美,离居方独愁。已惊玄发换,空度绿荑柔。
奋翼笼中鸟,归心海上鸥。既伤日月逝,且欲桑榆收。
豹变焉能及,莺鸣非可求。愿言从所好,初服返林丘。
蚕丛今岁看灯宵,可人只有峡中州。
白帝纶巾隐敌国,胜势蜀尾连吴头。
竹枝歌舞喧城市,春声泛鸥腊浮蚁。
府主山村耕稼心,挈客衔杯聊尔尔。
咿哑蛮唱杂隆冬,老者前导幼者从。
不贪嬉惰乐游治,只记时序还桑农。
村村蓑笠儿童队,桑上鸡声花底吠。
春归野烧雪初融,日上高峰寒早退。
生意著人人莫知,但见绿草生清凄。
雪戍坐敛荆江北,月华静照峨眉西。
此意洪濛不可道,张皇恐被人风恼。
酒浇象澦石无言,春不生荣冬不槁。
穿花燕曲弄繁弦,来寻故壘堂前。
呢喃似与游人语,今宵行乐宁徒然。
得贤千里只须一,大公方雨无他术。
厚地不填无底谷,万流岂涨沧溟溢。
我谈此语费形容,有似樵声个个同。
野蚕作蚕自缠缚,拈弄轻丝大巧中。
君不见邻女效颦人爱少,万目睽睽分丑好。
高簳楚江濆,婵娟含曙氛。白花摇凤影,青节动龙文。
叶扫东南日,枝捎西北云。谁知湘水上,流泪独思君。
冷拂苔痕绿影香,细抽空碧出邻墙。风来瑟瑟惊秋寂,雨过梢梢弄晚凉。
一犁足春雨,一丝摇晴风。
乐此至乐地,其惟蓑笠翁。
温泉作天邑,直北开新洲。未有菰蒲生,即闻凫雁游。
六亭在高岸,数岛居中流。晦日望清波,相与期泛游。
西道苦转毂,北堤疲行舟。清泠水木阴,才可适我忧。
每忆纤鳞游尺泽,翻愁弱羽上丹霄。岸傍古堠应无数,次第行看别路遥。
自保猗猗绿,谁怜冉冉根。
紫花含凤实,绣箨抱龙孙。
扫月仙坛静,摇风雪雾昏。
彤竿思化杖,绀弃想开樽。
神山鼎峙沧海东,瑶池翠水环银宫。朝霞夕霏自今古,飙车羽轮何憧憧。
文馆岧峣霄汉立,群贤飞佩翔鹓鸿。人间风日总不到,逍遥宛在神山中。
苕溪闽山两仙伯,双槎贯月凌溟濛。分光东壁笔摛锦,携手西昆气垂虹。
承明厌直江湖去,回首云雾迷方蓬。风萍既散俄复聚,赤帷朱轓巧相逢。
旧游共说横秋下,城隅胜槩髣髴同。寓意瀛洲规小筑,轩楹突兀浮青红。
弱水休论三万里,玉楼未羡十二重。洞门无锁棠阴昼,太华吹香藕花风。
夜藜吐耀来太乙,旨酒共饮烦壶公。临汝自昔号仙窟,左有灵谷右峨蜂。
浮丘老翁跨白鹤,魏坛元君携青童。欣闻琼宙出金柅,往往挽袂来相从。
祇恐济世缘未了,一麾一节难久容。九天丹凤衔双诏,脩门并辔摇冬珑。
不但十八学士同步武,风云廊庙两两登夔龙。共办霖雨舟楫功,他年相与骑鲸追乔松。
金山东畔阴山西,千岩万壑横深溪。溪边乱石当道卧,古今不许通轮蹄。
前年军兴二太子,修道架桥彻溪水。今年吾道欲西行,车马喧阗复经此。
银山铁壁千万重,争头竞角誇清雄。日出下观沧海近,月明上与天河通。
参天松如笔管直,森森动有百馀尺。万株相倚郁苍苍,一鸟不鸣空寂寂。
羊肠孟门压太行,比斯大略犹寻常。双车上下苦敦攧,百骑前后多惊惶。
天海□在山头上,百里镜空含万象。悬车束马西下山,四十八桥低万丈。
河南海北山无穷,千变万化规模同。未若兹山太奇绝,磊落峭拔加神功。
我来时当八九月,半山已上皆为雪。山前草木暖如春,山后衣衾冷如铁。