出郊征骑逐飞埃,此别惟愁春未回。寒叶夕阳投宿意,芦关门向远河开。
日永行人渐困,路长饥马频嘶。
惊起一双白鹭,背人飞向前溪。
萧洒武夷秀,兹人美且偲。治经通古学,应务富时材。
盍在脩书选,行须造币回。更研轻重术,归奏阜民财。
白鹿山人白眼多,胸中垒磈柰君何。昨宵梦语阳明月,又共天台月底歌。
天行一息已万里,日月违天如右旋。试问惜阴分寸者,何如息息与存存。
朝言兮唯唯,暮●兮舋舋,子今此而归兮,我之中怀能不思?
子上称寿兮有贤父,入室举案兮有良妇,慈爱相感兮畴知其故,将求大孝于天下兮,非夫之内顾,望子归来兮来毋暮。
露下庭柯蝉响歇。纱碧如烟,烟里玲珑月。并著香肩无可说,樱桃暗解丁香结。
笑卷轻衫鱼子缬。试扑流萤,惊起双栖蝶。瘦断玉腰沾粉叶,人生那不相思绝。
当年回雁峰头住,雁影云开天际路。夫君缥渺雁峰心,遥寄湖南烟雨渡。
谁知白雁杳寒沙,断使青峰遮日暮。日暮云迷雁阵哀,逢君千里雁书来。
欲分宝瑟银筝怨,似向沙明水碧回。一水盈盈乌石戍,千秋渺渺楚云台。
楚云台高芳草齐,湘干北望鹧鸪啼。虞卿著书亦何有,建阳卖卜还自迷。
瘦影难双矰缴满,寒更欲警露霜凄。清霜白露飞不前,亭亭片月当高天。
前身忆住青龙寺,血迹还埋古井边。遥飞尺帛君边去,沙上鸿踪隔暝烟。
雁贴寒云次第飞,向南犹自怨归迟。谁能瘦马关山道,又到西风扑鬓时。
人杳杳,思依依,更无芳树有乌啼。凭将扫黛窗前月,持向今朝照别离。
罢酒出前楹,霜寒著面轻。林腰烟帛束,天角火锋生。
卧木桥通野,疏罾水隔城。宽袍曳筇竹,俱老愧宵征。