盈盈一水宛秋蛇,鸡犬无声野客家。
雨后绿添沿径草,风回红谢隔墙花。
亲朋关河阔,一岁几合并。
回思十载我,大半短长亭。
我发日已白,我心日以惊。
尚喜淡泊资,于世少经营。
五日过三县,山川知我情。
吟诗自娱悦,俗子徒我评。
忆我会心友,与我同死生。
取我尘化衣,濯我沧浪清。
我归已数日,我友各有行。
百川我友朋,五岳我弟兄。
我酒难独饮,我怀谁与倾。
今夕我中秋,我自看月明。
江云捲飞雨,凉意静书帷。两岸鸟归尽,孤舟客渡迟。
物情皆自适,人事每无悲。不惜买山早,黄金何可期。
江上秋风吹布袍,满林败叶暮萧骚。云沈雁信人千里,雨荅蛩声客二毛。
汗马功名知命薄,蠹鱼文字漫心劳。十年辛苦成何事,赢得一贫声价高。
楼压秋城半入云,凭高四望楚天分。尊前木送千山色,槛外鸿飞大泽群。
事去霸图俱落莫,怪来仙气尚氤氲。最怜西北长安远,白首回时忆圣君。
草色潇然遍野城,高秋登眺雍门情。丘墟那复论前代,变幻真堪笑此生。
魏豹坟边四履尽,淮阴垒外九河平。古今俯仰元超忽,底事犹耽世上名。
剪断长翎入网罗,十年光景怨蹉跎。欲提长剑为游说,且卧空山学揣摩。
砧杵夜寒醒醉梦,风霜秋紧役诗魔。不须计较当时事,黄卷书中宠辱多。
祠枕夜滩哗。铜鼓声中楚些。云台星座绣苔华。年年庙火神鸦。
雪路飞涛帆影白。山入五溪愁碧。我是旧南征客。夕阳江上吹笛。
木叶初飞水乍凉,荻花断岸倚孤航。蓬窗极目轻云碧,书破秋空雁一行。
畏日得凉才涉惬,因秋感岁却成悲。
君看八万四千劫,只在炉熏起灭时。