袁江猿鸟清,曾向此中行。才子登科去,诸侯扫榻迎。
山藏明月浦,树绕白云城。远想安亲后,秋风梦不惊。
所投非旧知,亦似有前期。路向长江上,帆扬细雨时。
春生南岳早,日转大荒迟。尽采潇湘句,重来会近期。
黄鹤西飞去不回,青山高栋自崔嵬。当年卖酒人何在,今日题诗客未来。
舟系城边官柳发,笛吹江上野梅开。白云只在阑干外,安得乘之遍九埃。
倒拔孤舟入瘴烟,归来百斛泻丰年。炊香未数神江白,酿滑偏宜佛迹泉。
饱去定知频梦与,醉中何至便妨禅。凭君为比长安米,看直公车牍几千。
赖有澄江在,专供倚杖清。水裁偏岸直,云截乱山平。
鞞鼓知农隙,鸡豚觉岁成。却缘摇落后,木杪得孤城。
病告捐微禄,官閒带旧衔。提携惟药裹,懒慢废书缄。
海阔浮孤屿,天空挂一帆。吟眸随处著,秋色满衣衫。
城上危楼高缥缈,城下澄江复相绕。
有时漾影入中流,俯看鱼游仰飞鸟。
近楼多少未行舟,满江落花洒汀洲。
人同江狎不怕浪,登楼对酒弹箜篌。
大别山头白云起,金口渡边雨如洗。
半钩新月上孤城,还照高楼与江水。
晴江依旧泻浔阳,横鹤无由归故乡。
一声玉笛起何处,燕扑阑干花影长。
泖口乘寒浪,湖心散积愁。
菰蒲疑海接,凫雁与天浮。
泽国无三伏,风颿又一州。
平生谩为客,奇绝在兹游。
余子纷纷气可吞,青霄万里合孤骞。
藻芹池冷三年客,丝竹堂高几世孙。
前辈修名似山斗,斯文清气在乾坤。
故人要路如相问,为说苍苔独闭门。
古城仙鹿远,百感赴斜曛。
海气千年聚,山形九斗分。
神鸦饥吸藓,宰木蠹藏云。
何处鸣钲发,春屯又易军。