秋风日夜清,房栊有佳色。悠然东窗下,落落群松直。
几年不到层楼上,此日重修喜落成。细雨城中车马迹,夕阳江上棹歌声。
晴川芳草诗应好,玉笛梅花兴独清。一目乾坤万馀里,开筵宁厌酒重行。
细雨江城秋澹泊,一樽何处堪携鹤。选胜重来近十年,虚楼视昔还恢廓。
两山矗立谁疏凿,万壑惊趋犹脉络。壮势平吞白帝城,寒光远带湘妃阁。
雕甍绣闼俯苍峰,水波摇泄芙蓉宫。几家弦管廛居密,千里舟航贡道通。
铁笛声孤时对月,蒲帆影乱晚随风。迎门花鼓来仙客,入画青蓑羡钓翁。
把袂同游皆国彦,锦席高张叨我半。凭栏触景各抽毫,摛词谁复过王翰。
楣间高扁少师章,海若天吴骇吾见。中丞更续郢中歌,玉斝琼杯照人面。
况说绥怀动隐忧,民情吏治精而练。二公声望将无同,屹屹斯楼并霄汉。
未履江城二十年,崔巍曾历几风烟。不须再问云兼鹤,且看重来吏是仙。
川岳静浮杯影外,楼台新自凯歌前。遥知胜会思灵枣,又见成瓜一度圆。
妙迹重光系远思,喜传飞羽督新诗。由来芳草酣春日,不是青莲阁笔时。
对饮谩疑仙去杳,朗吟谁信鹤归迟。频年结搆多神斧,铁笛鸣风未可知。
携诗来做台州雪,台州雪好无人说。
一峰玉削昆仑柱,一天冰夹蓬莱阙。
大江不动纲罟冻,众壑皆声松竹折。
村无人行太清净,树无鸟棲俱峭绝,
丹天仙君谒帝回,赤脚泠泠踏寒月。
不管飞残水帝魂,从头尽笑春风拙。
绿华之女霓衣,从以主管进太阴妃。
法曲导引青鸾飞,仙人仙人胡不归。
一雨净昏氛,捷音恰到门。高流飞送客,芳树笑迎人。
闻喜眉生色,言归脚有神。明朝桐岭上,看我少年身。
千林气脉未全归,一点清香已著枝。
每爱月窗横瘦影,敢将水墨污冰姿。
淡妆出屋新相见,索笑巡檐旧有诗。
不见化工先著力,雪中风韵最相宜。
人物风流往事非,空馀陋巷作乌衣。
旧时簾幕无從觅,祇有年年社燕归。
刺挐不见水波定,翻覆谁穷云雨情。钟鼎味浓持禁脔,文章心腐造侯鲭。
雕龙辨口竟何补,蒙马军威聊复行。斗柄未长箕舌短,秋河看汝可怜生。