长江西来雨如雾,赤壁苍苍风雨暮。
草木犹疑横槊时,尘沙尚忆焚舟处。
乌林渡口下舳舻,曹瞒已料无全吴。
阵前部曲奔先主,眼中谈笑轻周瑜。
君臣谋合士贾勇,玉帐旌旗亦飞动。
楼橹晴空烟焰高,鱼龙白日波涛涌。
荆门牢落驻残兵,野旷不闻鼙鼓声。
战骨秋埋湖外草,捷书夜报石头城。
雄图霸气两消歇,地老天荒秋一叶。
石上残碑过客题,沙中古剑渔人得。
汉王祠枕碧山隅,诸葛台荒野鸟呼。
千年忠义出师表,万里江山八阵图。
梁园十月共清嬉,爱尔人如玉树枝。四海论心惟我辈,一时分手又天涯。
黄河水接龙门下,大麓云连雁塞垂。极目关山情共远,与君重醉定何期。
隋堤春望草离离,愁是天涯惜别时。沦落非关才独短,迂疏自合众相疑。
风尘世上吾青眼,文酒场中尔白眉。此去故园应有赋,好将云树动遐思。
正惜天涯聚首难,风尘何故促征鞍。百年兄弟三秋阔,千里关河十月寒。
解橐自怜官况薄,开樽常忆故情欢。何时我亦偕归计,紫塞青山好共看。
烽火照祁连,三军复驻边。寒笳悲汉月,塞草接胡烟。
按甲秋□□,□□□□□。□□应献捷,刻石继燕然。
春旗柳色映门闾,华扁新题节妇居。作传小裁青竹简,疏封近降紫泥书。
河壖松柏风烟外,阶戺芝兰雨露初。三釜及亲殊未晚,花前何日奉安舆。
北风捲地白草折,胡天八月即飞雪。忽如一夜春风来,千树万树梨花开。
散入珠帘湿罗幕,狐裘不煖锦衾薄。将军角弓不得控,都护铁衣冷难着。
瀚海阑干百丈冰,愁云黪淡万里凝。中军置酒饮归客,胡琴琵琶与羌笛。
纷纷暮雪下辕门,风掣红旗冻不翻。轮台东门送君去,去时雪满天山路。
山回路转不见君,雪上空留马行处。
叹息复叹息,叹息长书空。杀贼五年无寸功,今者又送君从戎。
七星战袍衬金甲,三山尖帽飘猩红。牙旂晓发玉花骢,猛士双剑立西东。
爷娘妻子不用哭,上马更劝黄金钟。黄金钟,琥珀浓,豪气千尺摇晴虹。
明日军门揖主将,论军未可皆雷同。安成之寇容易攻,庐陵凋弊遗民穷。
自非奇谋决擒纵,烦费日久谁当供?君家伯仲尽少年,正好变化扳飞龙。
颇闻幕府多才雄,为我问信毋匆匆。我有大羽箭,不杀南飞鸿。
要如鲁仲连,系书射入聊城中。祇缘骨相不受封,不如扁舟归去长伴沧浪翁。
老树蟠堤抱石危,晴云过雨出溪迟。有时归鸟落山果,无数飞花悬网丝。
得酒不消为客恨,连床长欲与君期。此情最倚相知久,莫怪新来懒作诗。
茅屋厌卑湿,登楼思不群。天边春色早,窗外暮寒分。
把酒邀归鸟,捲帘惊宿云。直须借一榻,高卧避尘纷。