三年未曾通只字,尺鲤孤鸿滞江沚。只是相知一片怀,精神顷刻常伊迩。
闻道当年读礼馀,瑞草幽兰绕墓庐。乌慈返哺知能报,鹤吊含愁尚有馀。
孝慕此情难自已,援琴转觉流光驶。旧时章服且拂尘,安石强为苍生起。
云山漫漫起座隅,千里却向庭闱趋。东辞建业上湖口,远势欲与青天俱。
大江簸荡骊龙珠,一水一云皆可娱。白鸥惊飞入寒雾,中流击鼓吹笙竽。
路经匡庐少踌蹰,彩翠可与来时殊。拨云直上问五老,丈夫与尔同崎岖。
湖亭转柁江楼耸,一卷奇文压装重。弛装再拜嘉庆毕,细数合离颜色动。
此时江海遥相望,孤城愁见落日黄。天涯应上滕王阁,指点浮云何处长。
南瞻庐阜北淮山,下有长江万顷寒。
往事无边随去浪,西风有客傍阑干。
谢庄初起恰花晴,强侍红筵不避觥。久断杯盂华盖喜,
忽闻歌吹谷神惊。褵褷正重新开柳,呫嗫难通乍啭莺。
犹有僧虔多蜜炬,不辞相伴到天明。
花最盛。西湖曾泛烟艇。闹红深处小秦筝,断桥夜饮。鸳鸯水宿不知寒,如今翻被惊醒。那时事、都倦省。阑干来此闲凭。是谁分得半边机云,恍疑昼锦。想当飞燕皱裙时,舞盘微堕珠粉。软波不翦素练净。碧盈盈、移下秋影。醉里玉书难认。且脱巾露发,飘然乘兴。一叶浮香天风冷。
寒腊孤灯伴客情,迩来春漏刻分平。绸缪不尽风云际,悲喜宁堪雨雾零。
绣句莫酬孤鹤怨,洞箫还讶舞鸾惊。相思倚遍东楼月,曾照当时笔阵兵。
平日江干过,南屏首重回。
不妨图里见,曾是梦中来。
近市楼台逼,高城鼓角催。
老年知涉世,临事却衔枚。
珍片翠。诗龛故事堪记。朱研露滴自髫年,舐毫万纸。
著书日月冷槐厅,白头还伴清秘。
话坛坫,亲棐几。石交几许盟缔。烟林一角小西涯,甃荒旧里。
半圭墨沁手摩挲,紫云余晕犹腻。
玉堂梦影叹逝水。想风流、前辈追拟。更有铁函心在,向区区、耐著名山身世。
谁识铅痕蟾蜍洗。
露铅欲滴。照小池静影,亭亭枝立。耐暑玉肌,出水清凉总如拭。
摇曳风裳淡冶,宜对我、山人衣白。看尽日、有恨无言,幽思入吟笔。
岑寂。众香国。便证与静因,供佛初折。闹红尽涤。端合芬陀署禅室。
一向茶烟榻畔,浑未觉、西风消息。甚处素心伴杳,涉江暗忆。
婪尾筵开倍惜春,蓬莱清浅早扬尘。梦馀北海编新录,岭外东坡感旧因。
却听红牙多换羽,难逢白发尚联茵。摭言漫与添新话,朝士贞元更几人。