翻飞天北双鹓侣,海国深冬见羽翰。榷署□壶瞻吏部,漕台霜月近秋官。
风云鱼鸟遥生色,烟水萍蓬少浃欢。强和新诗空馆夜,羁愁乡思两无端。
吾家两门婿,颇善誉其甥。一闻高人赏,敏异罕所有。
一闻才五龄,鲜诵鲁论篇。宁氏肩宅相,符今胡不然。
幸予眸未昏,予足亦未绵。纵步千仞冈,青云看腾骞。
久矣薄温饱,况能光彩怜。渥驹被宠驭,万里期无前。
为言乘龙者,去去各勉旃。
短棹辞喧聒,长林坐阒□。岸明花绕舍,畦暗水通潮。
陶令何曾返,庞公不可招。未应经世略,老向此中销。
苦忆东安文学老,得钱相觅且衔杯。乌衣奋事堪肠断,王谢如今焉在哉。
琴尺何来此,寒光近眼明。导丝行褚直,阁臂展书轻。
妙得行藏理,频临几按清。小童知爱惜,无枉故人情。
久缀鹓班底,逶迤晓思迟。偶因迎册处,却忆唱名时。
御水流故道,宫花换旧枝。自惭无补报,四十鬓先衰。
河朔多奇士,栾城有令孙。策名游宦海,衍庆出儒门。
两府推曹掾,群公听讨论。天池鹏远击,云路鹤高鶱。
腾达初云迈,驰驱岂惮烦。河汾一白简,江浙两华轩。
吏牍机权密,官联体统尊。流亡藉安集,诖误得平反。
材器楩楠耸,胸襟云梦吞。北藩曾入幕,南国复攀辕。
夙望存台阁,声能著塞垣。芸编严子训,芝检答亲恩。
显达逢昭代,荒凉忆故园。脩程车骋辙,厚福水流源。
政抚青霄立,俄瞻素旆翻。佳城俨新市,搔首赋招魂。
玉皇端拱白云乡,扣额何时上绿章。威凤祥麟都网尽,后人谁更说昭王。
方州一士耻孤陋,老大挐舟辞楚乡。万里周流踪迹远,半生著述鬓毛苍。
侯门久客公车荐,驿路荣归祖席张。到日里闾争馈贺,儒冠稽古动辉光。
朝辞二竺寺,暮宿三茅峰。
红树落一叶,白云深几重。
远游喜无雨,清兴尤宜冬。
遥知天坛上,会与仙人逢。