望山登春台,目尽趣难极。晚景下平阡,花际霞峰色。
故里何人起卧龙,飘然琴剑只西东。
马头忽与长安近,又听三茅观里钟。
锦箨飘零粉节深,万竿如束翠沉沉。子猷殁后知音少,忍剪凌云一寸心。
居人怯中夏,行子发长安。尊酒怜乡国,天风思羽翰。
莺声春尽少,江色夜深寒。回首孤帆远,谁歌行路难。
城西争说谢公塘,后有颜苏德泽长。十卷诗吟留刺史,百年神定在桐乡。
云移镇霅楼头白,风送洼尊亭外凉。旧日宫垣安可仰,斯民去思不能忘。
水接舟航陆接鞍,忙中光景静中看。
无穷宇宙规模远,出格池台制度宽。
一水斯须分静僻,四桥缭绕照波澜。
拟分风月知何日,且趁鲈鱼整钓竿。
萧寺姑分一日光,人生同调稳相当。
空斋夜语规前哲,带酒论文恐老狂。
三献三休真琬琰,一前一却笑螳螂。
君家江左才名旧,会向长涂一振骧。
满眼青山未得过,镜中无那鬓(bìn)丝何。
只言旋老转无事,欲到中年事更多。
满眼望去青山依依,只是没有闲情游过。镜中的我已经鬓发苍白,满心无奈又能如何呢?
少时忙碌,原想着到老了就轻松自在,哪知现在人到中年,才发现尘事更多。
书怀:书写胸中的感怀。无那:无奈,没有办法。
旋:很快。
溶溶漾漾白鸥飞,绿净春深好染衣。
南去北来人自老,夕阳长送钓船归。
淇园一枝春雨足,渭川千亩秋风高。先生青眼对君子,撚落吟须如凤毛。