扬旌过陇头,陇水向西流。塞路依山远,戍城逢笛秋。
寒沙阴漫漫,疲马去悠悠。为问征行将,谁封定远侯。
竹影满幽窗,欲出腰髀懒。
何以同岁暮,共此晴云椀。
摩挲蛰雷腹,自笑计常短。
异时分忧虞,小杓勿辞满。
春雨夜有声,连林杏花落。
海棠已复动,寒食岂寂寞。
人间有此丽,赴我隔年约。
花叶两分明,春阴耿帘幙。
东风吹不断,日暮胭脂薄。
何可无我吟,三叫恨诗恶。
独立夜轇轕,芦声泛遥津。
月下风起波,莽莽白龙鳞。
阴彩凝草木,暑气森星辰。
天地尘未消,江湖气聊伸。
人生几今夕,乱代偶此身。
胡为不少乐,况乃迹易陈。
三更大鱼舞,悄怆惊心神。
永怀骑鲸士,发兴烟中新。
春隰荑绿柳。
寒墀积皓雪。
依依往纪盈。
霏霏来思结。
思结缠岁晏。
曾是掩初节。
初节曾不掩。
浮荣逐弦缺。
弦缺更圆合。
浮荣永沉灭。
外随夏莲变。
态与秋霜耋。
道迫无异期。
贤愚有同绝。
衔恨岂云忘。
天道无甄别。
功名识所职。
竹帛寻摧裂。
生外茍难寻。
坐为长叹设。
惜哉征夫子。
忧恨良独多。
浮天出鳀海。
束马渡交河。
雪萦九折嶝。
风卷万里波。
维舟无夕岛。
秣骥乏平莎。
凌涛富惊沫。
援木阙垂萝。
江飔鸣叠屿。
流云照层阿。
玄埃晦朔马。
白日照吴戈。
寝兴动征怨。
寤寐起还歌。
晨装岂辍警。
夕垒讵淹和。
苦哉远征人。
悲矣将如何。
十二仙人玉琢栏,带晴带雨总宜看。
东君不许寻常见,可忍狂风满地残。
落叶萧条万井秋,碧云天外水东流。苍烟古木寒鸦乱,野径残阳旅客愁。
千里音书悲雁断,十年踪迹感萍浮。擎杯欲醉何曾醉,惆怅西风独倚楼。
跨马送君十里桥,桥边野渡几阑□。离情细逐新流水,春色晴看翠柳条。
斋中人去夜,松际月来天。自击罗浮磬,高歌招隐篇。
轩窗残雪在,河汉数星悬。鹤梦呼不起,吾心谁为传。