半烟半雨江桥畔(pàn),映杏映桃山路中。
会得离人无限意,千丝万絮(xù)惹春风。
柳树种植在溪桥边和山路旁,与杏树和桃树相映。
又好像懂得离人思乡的无限情感,千万条柳丝飘下无数柳絮去招引迷人的春天。
半烟半雨:云雾夹杂着细雨。映杏映桃:与杏树和桃树相映。
会得:懂得,理解。离人:远离故乡的人。无限意:指思乡的情感。絮:柳絮。惹:招引,挑逗。
我怀苏子瞻,白发谪岭南。当时梅花有佳句,至今清气遗江潭。
江南见耳孙,气貌殊不凡。平生不识耕与蚕,经史六艺俱沉酣。
昔年横经坐太学,壁水浩荡恩波涵。高堂忽念垂鹤发,丹陛一夕辞朝簪。
归来结屋依苍岩,白日对客惟清谈。我家茅屋深烟岚,门前绿树垂黄柑。
徵书一夕下岩穴,长江万里随风帆。云根黄独如斗大,十年无梦携长镵。
读君新诗如梦觉,令我一唱叹者三。逋仙旧居偶一过,夜雨苍苔荒石龛。
南枝久己化荆棘,缟衣无复来毵毵。我方束书上京国,百拙自叹无一堪。
长途两脚倦行役,黄尘扑面羞青衫。明年傥遂归田约,白首相见期无惭。
柳条穿颊一双鲤,鳞插金钱腰尾长。
何日酒泉飞白浪,湖边先问把罾郎。
有鸟有鸟刺天飞,凌风何处借高栖。朝游碧落暮四海,谁道汤网横天施。
雪深边塞五更时,洞庭云暗雨如丝。河汉一声天地晓,耻随越鸟巢南枝。
沙头明月秋偏好,芦洲曲水环蓬岛。群居不为稻粱谋,回翔肯落虞人手。
问尔常从海上来,钓徒几见鹰扬老。
崔子弑齐君,晏子枕股哭。劝之死不死,曰君非吾独。
纷纷从死者,大都嬖倖属。何以太史氏,执简甘诛戮。
兄弟死三人,挺然无畏缩。孔子称平仲,久敬与人交。
订交泛言人,善恶随所遭。一概加礼貌,众醉哺其糟。
优游处陈鲍,俯仰事栾高。此乃贬其失,并非嘉其操。
后来诛庆封,子家径相召。又复处两歧,不从亦不告。
风骨一身无,过误一身少。中庸似胡广,浮沈似冯道。
人面张郎,叹粉坠脂零,与时流转。红衣隔岸。占阑暑、弥月薰风无限。
今年赐橘重逢,观莲人健。莺与燕、试舞徵歌,觞称碧筒庭院。
闻道仙子凌波,尚徘徊太液,人间留恋。横塘锦段。
比旧样、簇簇云霞炫艳。相与重护盟鸳,怕菱讴惊散。
知太华、玉井秋寒,褰裳意懒。
枝英秀发亦擅场,银白金黄细细香。一种幽情吹不尽,世人虚重百花王。
十年山阁不得就,却负青浮日夜浮。
故人一见豁双眼,何日三闲销百忧。
冰花琪树乱槛外,银山雪屋排檐头。
百年有钱作底用,一朝卜筑偕行休。
君家西湖我震泽,往经冬夏来春秋。
十千到手即可办,非我求君君自谋。
秋林无落叶,乍听亦萧萧。有客悲摇落,何人慰寂寥。
西风乡国泪,暮雨海门潮。欲趁归帆便,苍茫去路遥。
秋老乡心切,更深客梦回。忽闻飞雁过,知自故山来。
今夜宿何处?远天鸣正哀。江湖多弋者,欲下且徘徊。