客花十月开湘桃,蓬天春浅霞烟高。
仟郎玩世跨鹏海,红龙紫仗青童翿。
星斗心胸□□□,笔端衮衮惊沧涛。
天皇庚申开凤历,百八十岁生夔皋。
彤庭射策鬼斗□,虎符分寄梁悬刀。
承华出入汉长吏,画图周室诸侯朝。
绫绮连钱蔽华屋,神奎秘画黄金标。
鹤嘴瓶深贮沆瀣,西峰倒碧翻蒲萄。
汶流不许归东海,引入南湖运口粮。千里帆樯明月夜,薰风吹送枣花香。
全吴馆内,破楚门边,十年事、记冶游作使,与卿并倚吴阊。
清狂帘前壁月,桥头画縠,钿辕畔、游閒公子,红烛银筝,醉玉温香。
平康。况曾经邂逅,枇杷巷口扫眉娘。想那日妖娆,唤马药栏,微雨碧城凉。
难忘。无端一别,腰身瘦尽东阳。奈晓风残月,梦回酒醒,往事微茫。
堂堂。问江东士女,涂辙谁令我辈妨。料章华才子,也应点、两鬓吴霜。
露筋祠下,寒篷淼淼去何之。停桡一问灵旗。怊怅千年古庙,陈迹几人悲。
只风前燕子,雨后棠梨。
俯仰歔欷,凭吊处,更怜谁。惟有淮阴漂母,一样蛾眉。
估船争泊,问何人、拂藓一题诗。依稀见、玉佩珠衣。
一夜春篷淅沥,声乱樵歌渔笛。正吴娘橹拨,参差水面,夜景如墨。
鸡唤津桥梦醒,恰何来新霁,穿樯隙。推窗起坐,九点龙峰,遥苍暖翠,迎著空舲滴。
吟情剧。吮毫微笑,一片晴村历历。
可种梅花便可居,此身安处即吾庐。
胸中丘壑无今古,笔底烟霞自卷舒。
着脚且坚君子操,知心自有圣人书。
吾侪幸是苕川客,只好溪头学钓鱼。
记分携日,斜风密雨送兰舟。共君无计夷犹。瞥眼垂杨夹岸,人影闭红楼。
叹前期渺渺,往事悠悠。
经春涉秋。梦尚隔、见何由。闻道吟侬旧句,红泪时流。
侬诗总好,问争如、絮语话绸缪。须抛却、莫费凝眸。
入城先过我,应只为论诗。思在停云地,情如泛雪时。
风前歌更激,雨后句偏奇。避暑松阴石,相逢不可期。
长安冰雪里,金橘讶团团。有味须凭火,多情自弄丸。
消融何处妙,分剖个中难。香似风前采,色非霜后看。
侑觞真胜蜜,出鼎或疑丹。题数曾书寄,盟功及燧钻。
未论生与熟,独爱苦兼酸。明日春阳动,烦君别荐盘。
理梦复理梦,梦如江水长。达生迷化蝶,玩世托炊粱。
忽起汤齑口,仍留冰炭肠。醉醒都两字,毕竟不如忘。