答答驱禽欲晓天,筠笼轻摘荐芳筵。檀唇深注胭脂紫,琪树匀排火齐圆。
醇蜜冷和甘益重,小梅青近色增鲜。花时南国豪华甚,得尔杯盘更可怜。
排筠贴楮缀南金,舒卷乘时巧思深。何必月团裁尺素,自多清爽涤烦襟。
挥来振鹭全开羽,叠去栟榈未展心。利用已宜勤赏重,更堪精制出鸡林。
四海田庐自有馀,置锥无地欲尤谁。鹪鹩莫厌一枝少,更有寄巢无一枝。
末俗颓风正可悲,当时强项是男儿。君王不似南阳日,此事宁教女子知。
春风细拂绿波长,初过层城渡建章。
草色未迎雕辇翠,柳梢先学赭衣黄。
柳条穿颊一双鲤,鳞插金钱腰尾长。
何日酒泉飞白浪,湖边先问把罾郎。
懒妇山高湖水深,狂夫遥夜发清吟。临流团扇飏荷气,玩月胡床转树阴。
聊适灌园今日意,敢论经世百年心。乾坤俯仰相知少,愁菿朱弦振古音。
每说漳州非善地,霜威一扫瘴烟空。低佪马上观风物,碧水青山似越中。
年年人月喜团圆,好在诗边又酒边。莫道玄风只渔钓,也随世俗夜无眠。
岁穷于冬春未涉,雪入田中馀润接。鹰鹯欲击胆方张,狐兔正肥心已怯。
忽呼小队试周旋,直并西山穷射猎。将军约束金鼓震,令尹指麾豺虎慑。
平原浅草阵横斜,后劲中权旗晔晔。林空肯使逸禽飞,泽竭不烦追骑蹑。
正堪大嚼出馋涎,安用千金酬笑靥。风毛漠漠任教吹,雨血纷纷谁所喋。
不容杜曲随李广,顾肯桑间问灵辄。庙谟不战方两阶,边尘已静休三捷。
酩酊如余乃醉仙,雄豪似子真儒侠。明朝得隽傥相过,买酒尚堪吾倒箧。