新筑嫏嬛绿水头,较如长日系扁舟。轻风著幌斜吹缬,浅月当檐互上钩。
修道几回成薄倖,閒情聊得破穷愁。斋钱俭省馀文价,亦买名花种药洲。
居近东门亦种瓜,亭台遥借五侯家。萱堂爱绕宜男草,桃树开成结子花。
乡梦几年迟蛱蝶,江风随处听琵琶。频归趁及寻巢燕,遮莫人看羽翼加。
今夕是何夕,侧身奉君子。明明银烛花,绸缪细相视。
罗帐画芙蓉,映面芙蓉紫。绣被横鸳鸯,正与鸳鸯似。
仰望牛女星,迢迢不如此。感君方寸恩,报君何所是。
愿为白藕丝,藏君心窍里。愿为衵衣带,抱君双腋底。
乱发缠君心,柔肤印君齿。四时愿皆春,愿作新花蕊。
永夜明月光,团圆愿初起。节候有盈亏,中怀长不毁。
咿喔鸡既鸣,婉娈未能已。
艳女每擅宠,才人多好名。不如远妒忌,尊酒见平生。
杯勺兴斯夕,濯濯初月晴。呼吸遍形气,澹动开神明。
何以趣我游,三复山海经。
金钗十二成两行,玉颜红袂环相当。垂垂腻云鬓辉煌,银烛参差竞明光。
逢逄击鼓齐登堂,举鼎烹牛炙肥羊。主人斜飞琥珀觞,帘前错杂风和香。
高歌起舞前为将,一斗一石殊未央。酒酣意气横飞扬,鸣弦激管排双双。
交加为寿奉琼浆,歌喉变合宫与商,贱妾声转情且长。
十四邯郸倡,经过音韵诗绕梁,门阁次弟随荒凉。
会须努力各自强,漏沉为欢入花房。其如红日高东方,愿君百岁长如疆。
莫因红紫媚楼台,洁白光中处处栽。
香骨未应春雪妒,素心偏向暖风开。
清樽妙赏今谁健,晓角年光不用催。
别后西归玉堂约,诗筒只有月边来。
淳乎淳,没机心。
撮茎草作翳晴药,锻黄丹成红指金。
发汾阳怒骂伤人语恶,中曹源蛊毒刻骨冤深。
扫狐兔露苍鹰牙爪,咬猪狗添老虎精神。
是师真,非师真。
僧繇描不得,阁笔几沉吟。
伏雨连朝长绿苔,一樽时对北窗开。谁云酒是消愁物,往事都从醉后来。
平池倒影落霞红,碎锦残花入镜中。小榭临流窗四面,袭人衣袖紫薇风。
雨涨秋池三尺水,亦有秋风到池里。
荷花颜色不如故,零乱寒芦并折苇。
鸂鶒飞来依晚红,荡桨徐徐莫惊起。
擘蓬截藕尚堪餐,一醉何辞碧筩美。