对酒心不乐,见君动行舟。回看暮帆隐,独向空江愁。
晴云淡初夜,春塘深慢流。温颜风霜霁,喜气烟尘收。
驰馹数千里,朝天十二楼。因之报亲爱,白发生沧洲。
旧俗欢犹在,怜君恨独深。新年向国泪,今日倚门心。
岁去随湘水,春生近桂林。流莺且莫弄,江畔正行吟。
到此机事遣,自嫌尘网迷。因知万法幻,尽与浮云齐。
疏竹映高枕,空花随杖藜。香飘诸天外,日隐双林西。
傲吏方见狎,真僧幸相携。能令归客意,不复还东溪。
展开阅读全文
幽独何以慰,友人顾茅茨。——汤衡
已忘岁月念,载说清闲时。——潘述
旭日舒朱槿,柔风引绿葹。——皎然
迢迢青溪路,耿耿芳树枝。——汤衡
执衽空踯躅,来城自逶迤。——潘述
相思寄采掇,景晏独驱驰。——皎然
五湖生夜月,千里满寒流。旷望烟霞尽,凄凉天地秋。
相思路渺渺,独梦水悠悠。何处空江上,裴回送客舟。
楚水清风生,扬舲泛月行。荻洲寒露彩,雷岸曙潮声。
东道思才子,西人望客卿。从来金谷集,相继有诗名。
邹子谭天岁,黄童对日年。求真初作传,炼魄已成仙。
鹤驾迎缑岭,星桥下蜀川。逢君竹林客,相对弄清弦。
白云关我不关他,此物留君情最多。
情著春风生橘树,归心不怕洞庭波。
硕贤静广州,信为天下贞。屈兹大将佐,藉彼延阁英。
声动柳吴兴,郊饯意不轻。吾知段夫子,高论关苍生。
处以德为藩,出则道可行。遥知南楼会,新景当诗情。
天高林瘴洗,秋远海色清。时泰罢飞檄,唯应颂公成。
爱君门馆夜来清,琼树双枝是弟兄。
月在诗家偏足思,风过客位更多情。