夜静群动息,蟪蛄声悠悠。庭槐北风响,日夕方高秋。
思子整羽翰,及时当云浮。吾生将白首,岁晏思沧州。
高足在旦暮,肯为南亩俦。
九夏困烦冤,逢秋似得仙。短床便月下,长簟怯风前。
露气清群木,云棱澹一天。西江无限水,长啸忆楼船。
船上三更后,天边一雁过。远声闻浦口,清影落渔蓑。
故国犹怜汝,他乡更奈何。因之感同气,惆怅向烟波。
相逢失意中,万感因语至。追思东林日,掩抑北邙泪。
筐箧有遗文,江山旧清气。尘生逍遥注,墨故飞动字。
荒毁碧涧居,虚无青松位。珠沉百泉暗,月死群象闭。
永谢平生言,知音岂容易。
昏昏瞑色,乱叶拥云扉。渚兰风润,庭桂露凉,香动秋帏。独向闲亭步月,阑干瘦倚,此情惟有天知。纵如其。黄花时节归来,因循已误心期。欲写相思寄与,愁拂鸾笺。粉泪盈盈先满纸。正寂寞,楼南雁过稀。
木落山呈骨,泉空水反源。
知时秋燕去,负日午蜂喧。
玉粒炊晨甑,金英卧晚园。
岁寒今已暮,身世两忘言。
华阳洞口玉糁羊,世人傅得神人芳。
雪团入口桂椒香,能令老者寿而康。
瑶池玉佩正丁当,箬包聊荐九霞觞。
世言神仙不鲜食,初平山中果何物。
桃源更有避秦人,割鸡为黍迎来宾。
高构日登临,庭闱总称心。游鱼出水底,鸣鹤在林阴。
山雨晴留黛,松风夜当琴。地幽多胜事,不惜酒频斟。
蓟野秋交朔气深,渔阳上谷莽萧森。河关迥带烟尘色,海甸浑迷风雨阴。
天远芙蓉难独采,露寒兰芷莫先侵。腐儒素食惭何补,草阁荆扉日夜心。
爽气变昏旦,神皋遍原隰。烟华久荡摇,石涧仍清急。
柳暗山犬吠,蒲荒水禽立。菊花明欲迷,枣叶光如湿。
天籁思林岭,车尘倦都邑。譸张夙所违,悔吝何由入。
芳草秋可藉,幽泉晓堪汲。牧羊烧外鸣,林果雨中拾。
复此遂闲旷,翛然脱羁絷。田收鸟雀喧,气肃龙蛇蛰。
佳节足丰穰,良朋阻游集。沉机日寂寥,葆素常呼吸。
投迹倦攸往,放怀志所执。良时有东菑,吾将事蓑笠。