怨莺新语涩,双蝶斗飞高。作个名春恨,浮生百倍劳。
月堕霜西竹井寒,辘轳丝冻下瓶难。
幽人病久浑成渴,愁见龙书一鼎干。
故人溪上有渔舟,竿倚风蘋夜不收。
欲寄一函聊问讯,洪乔宁作置书邮。
白袷行人又远游,日斜空上映花楼。
愁丝堕絮相逢著,绊惹春风卒未休。
闻道官军至,戈鋋压贼壕。鼎鱼犹未腐,穴兔竟何逃。
锐气连全楚,皇恩贷尔曹。洗兵无复用,欢喜荐春醪。
阴山萧萧木叶黄,胡儿马健弓力强。
铁衣万骑向北去,仰看鸿雁皆南翔。
身在边头家万里,鸣咽悲笳壮心死。
功成归取汉爵侯,战败没为边地鬼。
团团霜月悬中天,闺中少妇私自怜。
捐躯许国丈夫事,莫恨不如霜月圆。
鞭上芦花柳色中,匆匆须放状元红。东君已播芳菲令,莫倚雕栏待晚风。
休说行行且与吟,道山官职旧园林。石疑六丑默难问,竹类七贤閒可寻。
翠引宾朋三径远,寒生涯涧一池深。隋河堤上人空老,谁为兰皋惜寸阴。
势利交游聚与分,会真堂上合离群。形骸外索难为侣,风义中寻偶得君。
水鉴秋来宜泛月,桃源花后且穿云。此生已是龙山客,高论相过我欲闻。
雨打繁暑尽,放怀步微凉。绿苔狂似人,入我白玉堂。
堑鸟眠堪画,庭柽夜益香。唯应蕊宫子,时到虎溪傍。