银汉盈盈影蘸堂,新秋重举旧时觞。浮云薄扫千峰净,桂子潜飘万户香。
羽扇暂停鹑火歇,山楼新度雁声凉。西岩动是明年约,莫笑长歌效楚狂。
碧落桂含姿,清秋是素期。一年逢好夜,万里见明时。
绝域行应久,高城下更迟。人间系情事,何处不相思。
重帘阒寂似深闺,黔技何堪一试蹄。多士昂藏将得隽,五经模印细分题。
龙蛇夜阵戈声肃,风露秋堂烛影低。明日春官奏桃李,榜花联采灿文奎。
五星群聚夜堂明,精鉴何惭月旦评。利颖喜从囊底出,良材时向爨中鸣。
纸屏淅淅秋声早,苇箔萧萧月色晴。应想白袍如鹄立,几年门下望衡平。
三十六旬内,此时心赏并。
中分九秋夜,占断百宵明。
冷照兰闺澈,光含绮席清。
谁知沧海曲,珠蚌最盈盈。
天时与人意,龃龉旧无疑。
坐久翻遗恨,光来已后期。
行云凝黛色,见跋费金枝。
况复轮来夜,笙歌继夕曦。
十轮霜影转庭梧,此夕羁人独向隅。
未必素娥(é)无怅恨,玉蟾(chán)清冷桂花孤。
中秋月圆,月光洒在庭院,院中梧桐树影婆娑,我一人羁旅异乡,节日里看这月亮下的树影,时间缓缓过去,影子不知不觉的移动着。
遥看天上明月,想那月宫中的婵娟,现在也未尝不感遗憾吧,陪伴她的,毕竟只有那清冷月亮和孤寂桂树。
羁人:旅人。隅:角落。
素娥:指嫦娥。玉蟾:月亮的别称。
迹苦江山滞,心悬骨肉求。况当明月夜,又是白云秋。
不省袁宏艇,那知庾亮楼。更携诸小阮,欢对一林幽。
孤城急鼓转严更,步屧中庭午夜晴。
人世昏昏同梦寐,使星耿耿伴清明。
云开霄汉光华远,望极关河眼界平。
想见登临无限意,此身那得计浮荣。
丛桂花当发,良宵月正圆。旋沽村店酒,胜赏木兰船。
老志为渔长,鸥群以我先。秋江频下钓,盟好总忘年。