篱殷朱槿,汀疏红蓼,秋容共惜秋华。枫老雁来,霜浓蝶蜕,离肠自篆虫沙。
行幰忆随车。向锦川梅冶,餐饭同加。初熟心情,已凉天气倍思家。
鸾弦韵合金笳。恁琼箫怨断,羞杀蛮花。云鬓未秋,风怀漫写,重逢再世堪嗟。
邛海柳丝斜。记石桥驻马,依约藏鸦。休叹蓬山路远,浪送年涯。
积翠澄波阔,披香暖殿开。天低烽火树,日动蔓金苔。
獭髓匀犹湿,羊车过不回。剩陈列女史,万一汉皇来。
芍药为离草,鸳鸯是匹禽。君无神女梦,妾有楚王心。
日短黄金屋,宵长绿绮琴。相将戒霜露,拜月绣帘阴。
金钥鱼司夜,瑶筝雁列春。
后庭通绮阁,清路接芳尘。
同备三千数,谁辞第一人。
君王寿万岁,行乐此时均。
华灯火树红相斗。往来如昼。桥河水白天青,讶别生星斗。落梅秾李还依旧。宝钗沽酒。晓蟾残漏心情,恨雕鞍归后。
宝床香重春眠觉。魫窗难晓。新声丽色千人,歌后庭清妙。
青骢一骑来飞鸟。靓妆难好。至今落日寒蟾,照台城秋草。
碾冰驱飞车,天衢中夜发。修途萦春蚓,疾志塞晓鹘。
冠欹那及緌,骼露能暇袜。如何副端拱,南顾意矻矻。
吁嗟乎苍生,胡戾底天罚。涤涤如炎焚,糠籺不得咽。
拯援少迟迟,行恐堆白骨。前王实罪己,剪爪且断发。
以臣代君行,宁敢黔驿突。穷镇询支祈,泅入蛟蜃窟。
灾祥神尔司,舍始当救卒。指麾万虬龙,一夜覆溟渤。
白蹢豕涉波,滂沱离毕月。南国率登隮,吾皇大慈筏。
噫然扇融风,生意翔勃勃。臣心少舒弛,跂望见吴越。
空桑感伊昔,报主身敢忽。慈颜违三年,岂独定省阙。
敢言三公换,仅得假道谒。朱轮閤隆阈,玉节倚穹阀。
宝钉横黄金,绣袪撑象笏。曾誇负弩驱,意象自突兀。
舞眩天为高,饮狂海应竭。人生会值此,喜剧口反讷。
穆清尚凝神,牲牷果肥腯。仰观象纬逼,诧讶失彗孛。
倏而秩祫禘,所应在仓猝。传宣入登对,理窟谁勃窣。
载命彼倌人,星言理来軏。扬名显父母,炳炳孔子曰。
苔阶萧寂,花瓷平浅,圆波一镜分明。银鬣小张,锦鳞低跃,居然群戏清泠。
西日傍帘旌。漾玉钩斜影,也被闲惊。庭树飘英,几番吞吐似无情。
三千莫问前程。向监河债贷,斗水为生。文采自怜,供人狎玩,区区璅碎微腥。
浩荡羡沧溟。有丹砂作尾,神鲤飞腾。但免鲎帆蠈缆,风卷雪涛声。
江分吴越,星摇牛女,潮回海跃山倾。怒奋天戈,惊翻地轴,半空万马奔腾。
栗烈走风声。俨堆云喷雪,照日层冰。填填隐隐,真疑千里荡雷旌。
沧溟应月亏盈。亘古今消长,暮落朝升。水分一派,浪蟠几曲,苍茫势驾飞鲸,岁岁看潮生。
喜凭高纵目,把酒相迎。便想飘然,随潮归去向蓬瀛。
明月窥彤管,双星直罽軿。宴分王母乐,诏拟薛涛笺。
谷雨亲蚕近,花朝拾翠连。鱼龙曼衍戏,吹进玉阶前。