昔嫌上界多官府,不道人间足是非。四十年来悲喜梦,倚阑閒看柳花飞。
青青孤生松,高出浮云中。下有嘉树林,上有万里风。
俯视原上草,秀色何丰茸。自顾岂不高,独立难为容。
常恐本根蠹,委此蒿与蓬。
喜脱京尘理棹行,归心伫立望危樯。
得风甚饱秋帆腹,顷刻回头失富阳。
如此江山伴索居,济时心力尽删除。避人计拙惊弓鸟,恋旧情深失水鱼!
偷活吟身窜荆棘,谋生溷迹托樵渔。但惭无肉酬黄耳,几度烦传却聘书。
要衣须破束,欲炙须解牛。当年不快意,徒为他人留。百岁之约何悠悠,华发星星稀满头。峨眉螓首聊我仇,圆红阙白令人愁。何不夕引清奏,朝登翠楼,逢花便折,闻胜即游?鼓腕腾棍晴雷收,舞腰困褭垂杨柔。象箸击折歌勿休,玉山未到非风流。眼前有物俱是梦,莫将身作黄金仇。死生同域不用惧,富贵在天何足忧!
岁逐更筹尽,春随斗柄回。
和风先傍柳,薄雪暗惊梅。
坐对灯花结,欢吹酒蚁开。
莫嗟华发短,且喜一年来。
倐烁夕星流。
昱奕朝露团。
粲粲乌有停。
泫泫岂暂安。
徂龄速飞电。
颓节骛惊湍。
览物起悲绪。
顾已识忧端。
朽貌改鲜色。
悴容变柔颜。
变改茍催促。
容色乌盘桓。
亹亹衰期迫。
靡靡壮志阑。
既惭臧孙慨。
先愧杨子叹。
寸阴果有逝。
尺素竟无观。
幸赊道念戚。
且取长歌欢。
倏烁夕星流,昱奕朝露团。粲粲乌有停,泫泫岂暂安。
徂龄速飞电,颓节骛惊湍。览物起悲绪,顾已识忧端。
朽貌改鲜色,悴容变柔颜。变改苟催促,容色乌盘桓。
亹亹衰期迫,靡靡壮志阑。既惭臧孙慨,复愧杨子叹。
寸阴果有逝,尺素竟无观。幸赊道念戚,且取长歌欢。
利害同根源,赏下有甘钩。义门近横塘,兽口出通侯。
抚剑安所趋,蛮方未顺流。蜀贼阻石城,吴寇冯龙舟。
二军多壮士,闻贼如见仇。投身效知己,徒生心所羞。
鹰隼厉爪翼,耻与燕雀游。成败在纵者,无令鸷鸟忧。
朱明运将极,溽暑昼夜兴。裁动四支废,举身若山陵。
珠汗洽玉体,呼吸气郁蒸。尘垢自成泥,素粉随手凝。