静景凭高望,光分翠嶂开。嶮飞千尺雪,寒扑一声雷。过去云冲断,旁来烧隔回。何当住峰下,终岁绝尘埃。
九衢南面色,苍翠绝纤尘。寸步有闲处,百年无到人。禁林寒对望,太华净相邻。谁与群峰并,祥云瑞露频。
月出柳城东。
微云掩复通。
苍茫萦白晕。
萧瑟带长风。
羌兵烧上郡。
胡骑猎云中。
将军拥节起。
战士夜鸣弓。
旧知山里绝氛埃,登高日暮心悠哉。子平一去何时返,
仲叔长游遂不来。幽兰独夜清琴曲,桂树凌云浊酒杯。
槁项同枯木,丹心等死灰。
烟郭遥闻向晚鸡,水平舟静浪声齐。
高林带雨杨梅熟,曲岸笼云谢豹啼。
二女庙荒汀树老,九疑山碧楚天低。
湘南自古多离怨,莫动哀吟易惨凄。
满船箫鼓夕阳中,顷刻云山即万重。清泪下同三峡水,绪怀叠作九疑峰。
今从跃鲤桥边别,后向华胥国里逢。挥手挂帆天际外,深闺何处问行踪。
场屋十年长,铃斋一笑欢。微言师水薤,交分托金兰。
腹饱仙人杖,心存姹女丹。他时玉京路,同缀侍宸官。
岩青树绿坱兮轧,涧落云寒折以清。
二月山礬九月桂,江南处处得闲行。
疏竹墙边笋渐添,况逢数日雨廉纤。
粉梢一夜抛寒箨,便有清阴拂短檐。
才既非时用,性本爱岑寂。
决策西山游,幽隐遂成癖。
春风百花红,秋月千嶂碧。
烟霞结绸缪,猿鸟自畴昔。
乘间抚深旷,喷薄轰铁笛。
笑挹天柱峰,高寒几千尺。