猛弃荣华儿女妻。悟玄机。腾腾兀兀任无为。做憨痴。云水不游芳草径,内行持。功成行满独何之。赴瑶池。
杨柳枝词扫一篇。寄谁边。一于一郝二刘仙。诉些言。好与丘刘谭马子,共搜玄。九还七返行功全。去朝元。
北客还乡二十年。来时杨柳故堪怜。而今张绪生华发,手弄柔条一惘然。
齐化门东醉别时。主人折赠最高枝。船开酒醒潞河远,回头烟树漫参差。
金鞍晓拂枝头露,珠帽晴沾苑内尘。古来每见人悲树,如今却见树悲人。
玉泉山下绿丝垂。曾见先皇驻跸时。翠辇金舆何处去,烟条露叶不胜悲。
夹道青青到凤城。一般飞絮两般情。离筵见处泣相送,归鞍扑著喜相迎。
金陵市上多骢马,白下桥头喜识君。玉佩清摇乌府月,篆银红带赤城云。
买舟又过江东去,离笛难禁柳外闻。独有无媒送行者,依然野鹤在鸡群。
偃息飞檐下,开轩适向东。满床今夜月,只欠与君同。
春波漾群凫,戏斗每堪玩。宛转回翠吭,缡振文翰。
声兼江雨喧,影逐浦云乱。唼喋队初交,纷披势将散。
持敌忽同沉,呼俦更相唤。时陈水槛侧,或聚湖亭畔。
长鸣若贾勇,远奋如追窜。荷叶触俱翻,菱丝冒齐断。
鱼骇没中流,鸥惊起前岸。心逾陇雉骄,气压场鸡悍。
海客朝自驱,溪娃晚犹看。稍欲碍行舟,浑忘避流弹。
苦争应为食,幸胜非因算。微鸟昧全躯,临川独成叹。