来自清修处士家,草堂初就便增华。雕栏月上添得影,画栋云过分作花。
园吏引渠经细干,闺娥绕树候芳芽。洗妆先觅催妆句,凭阁巡看几日斜。
舞凤来天目,冯熊并海门。尽捐牛犊佩,争咏裤襦恩。
雁塔名犹在,棠郊苃故存。龙池飞霹雳,空记刻舟痕。
争名计身后,逐利了目前。道人一弹指,永断三生缘。
起灭水上沤,聚散风中烟。纷纷阅凋谢,东海今桑田。
缟发茁枯颅,秀眉覆两颧。已超人天上,遂拍佛祖肩。
茅斋立万竹,荫此碧玉椽。绿暗云扰扰,清涵露娟娟。
我老无家舍,馀地寄一廛。不辞供井硙,辛苦送华颠。
红紫纷纷半在亡,一轩风雨送春忙。青梅著子浑无数,绿笋穿林已许长。
东南贡吏紫髯郎,一马骎骎客路长。袖里山林洗尘雾,腹中文字了缣箱。
流年过我长如许,乐事知君讵未央。行恐饥来驱我去,也遮西日上河梁。
向来英妙压鳌头,去国三年白鬓秋。萧傅岂烦更吏治,贾生元自赞皇猷。
高文已得江山助,远业宁为管晏留。闻说云亭已除地,正须椽笔纪鸿休。
四朝冠盖三更变,万国兵戈百战场。屈指乡闾数耆旧,几人能似鲁灵光。
户枢不容蠹,展转夕与朝。死水不赴壑,浅于杯所胶。
人生戒甚逸,起我少自劳。呼僮续长绠,落落鸣桔槔。
携瓢傍脩竹,灌洒绕百遭。念此十二君,离群自江皋。
移栽一年馀,已长数尺梢。斋前雨霜丛,岁久根已交。
交根缠箨龙,卷叶不复摇。聊苏夏日畏,未谢春雨膏。
萧萧便生凉,霍若云雾消。却坐井边石,清泉濯双骹。
官闲但数数,听以老圃嘲。岂敢运甓比,漫欲滋枯焦。
岂君心的的,嗟我泪涓涓。绵羽啼来久,锦鳞书未传。
兽垆凝冷焰,罗幕蔽晴烟。自是求佳梦,何须讶昼眠。