纷纷狱市如棼丝,与子共事西江湄。
地连远近多杂俗,事出众口无同辞。
文章幸子老益壮,蒲柳怪我秋前衰。
从今斫额望夫路,十年莫放攻多迟。
冻思嚼蕊嗅寒芳,隔月春非道路长。
作意开篱通野岸,等闲寻步到池塘。
西来有客解归装,先说东台白首郎。
颜貌宛如周柱史,须眉皆是汉冯唐。
百年未觉强弓满,新历还添漏箭长。
欲寄平安恐烦报,桃花川里漾舟忙。
江南江北虽一水,欲济无由若千里。
那知奔走避边尘,邂逅西津见君子。
一饭山间同野僧,花前把酒看张灯。
醉吟落纸笔不停,留客夜阑双眼青。
才气如公端有几,半刺江城聊复尔。
新年华省用名郎,彙征公合联翩起。
人生相知贵知心,道同何必问升沉。
客袂此时成暂别,诗盟他日会重寻。
乞得西湖养病身,小园真隐谩颐真。已将竹院舍幽客,更筑乡畦招可人。
茗碗昼看花坠影,吟窗夜与月为邻。清凉境界天家予,自是全无一点尘。
海山昏,寒云欲下,低低压吹帽。平沙浩浩。想关塞无烟,时动衰草。苏郎卧处愁难扫。江南春不到。但怅望、雪花夜白,人间憔悴好。谁知广寒梦无憀,丁宁白玉炼,不关怀抱。看清浅、桑田外,尘生热恼。待说与、天公知道。期腊尽春来事宜早。更几日、银河信断,梅花容易老。
花前速到速到,月下一杯一杯。好语被人道尽,簪花步月归来。
何处曾临阿母池,浑将绛雪点寒枝。
东墙羞颊逢谁笑,南国酡颜强自持。
几过风霜仍好色,半呼桃杏听群儿。
青春独养和症状味,不为黄蜂饱蜜脾。
春草梦残劳北上,松楸望断复南归。往来总系纲常重,一任风尘敝客衣。
东风奏弦筦,开宴锦堂深。酒气酣春色,桐香落午阴。
花残惟驻萼,莺老尚调音。感此频怀旧,因伤久别心。