性夫论别与诗辞,元敬山中亦寄诗。病老虚名何足齿,二公高谊可从知。
经书在古真糟粕,义理人间自茧丝。拨尽寒炉煨栗火,不胜相忆弄残卮。
远山青两峰,老树红一叶。我怀不可羁,空江下明月。
古邑天留众壑幽,小溪随步领真秋。源头水到相忘处,也恋天光不肯流。
庭草真传到晦翁,无端万紫与千红。可知肝胆朱门学,不在经书传注中。
今日之日一年始,三百六十年之终。云物昭回天杲杲,风光澹荡气融融。
商量柳色绿少许,烂漫梅花白大同。无事此杯椒柏酒,老夫不觉笑颜红。
乘凉偶独坐,不觉到更阑。畏暑天多暑,贪閒事不閒。
经冬无片雪,绕郭自群山。酒熟将谁共,诗成只自删。
无端飞动意,都付寂寥间。
张子三年游赤县,每望西山情恋恋。故人潘阆忽我过,为说西山景堪羡。
玉泉瀵出山之根,晴雷喧空山若颤。涧流绕我读书庄,落花游鯈相回旋。
傍涧腴田百亩馀,春蔬秋果栽应遍。推窗正视诸佛卢,紫翠丛中金碧绚。
先生有意此移居,可以藏修可游衍。轩冕红尘飞不来,静玩天人穷圣宪。
我闻此语喜无极,便得载书酬夙愿。高弁长裾三四徒,助我蒐罗亲笔研。
试将越砥砺铅刀,漫把吴丝添袜线。故写幽怀入草图,买山无资先立券。
图中三子知为谁,我欲挽之为保见。粉署王郎赞一言,他日来游共清燕。
昔事庐山远,精舍虎溪东。朝阳照瀑水,楼阁虹霓中。
骋望羡游云,振衣若秋蓬。旧房闭松月,远思吟江风。
古寺历头陀,奇峰扳祝融。南登小桂岭,却望归塞鸿。
衣裓贮文章,自言学雕虫。抢榆念陵厉,覆篑图穹崇。
远郡多暇日,有诗访禅宫。石门耸峭绝,竹院含空濛。
幽响滴岩溜,晴芳飘野丛。海云悬飓母,山果属狙公。
忽忆吴兴郡,白蘋正葱茏。愿言挹风采,邈若窥华嵩。
桂水夏澜急,火山宵焰红。三衣濡菌露,一锡飞烟空。
勿谓翻译徒,不为文雅雄。古来赏音者,燋爨得孤桐。
湘中才子是刘郎,望在长沙住桂阳。
昨日鸿都新上第,五陵年少让清光。
会有西风作,行看万籁清。何须怨寒暑,一笑任虚盈。
岁序白驹过,道心孤月明。高梧多夜色,沈冥羡庄生。