数条藤束木皮棺,草殡荒山白骨寒。惊恐入心身已病,
扶舁沿路众知难。绕坟不暇号三匝,设祭惟闻饭一盘。
致汝无辜由我罪,百年惭痛泪阑干。
城上赤云呈胜气,眉间黄色见归期。
幕中无事惟须饮,即是连镳向阙时。
展开阅读全文
羽卫煌煌一百里,晓出都门葬天子。群臣杂沓驰后先,
宫官穰穰来不已。是时新秋七月初,金神按节炎气除。
清风飘飘轻雨洒,偃蹇旗旆卷以舒。逾梁下坂笳鼓咽,
嵽嵲遂走玄宫闾。哭声訇天百鸟噪,幽坎昼闭空灵舆。
皇帝孝心深且远,资送礼备无赢馀。设官置卫锁嫔妓,
供养朝夕象平居。臣闻神道尚清净,三代旧制存诸书。
墓藏庙祭不可乱,欲言非职知何如。
精庐宴坐十经秋,瓶钵近为千里游。
又是浮杯过沦海,便应飞锡入皇州。
弥天谈论降时彦,结社因缘背俗流。
此去定知诸念息,祇除魂梦到东瓯。
昔时争战地,今日际雍熙。邑治非前日,水声如旧时。
左车徒有策,韩信亦堪危。成败非人力,秪应天地知。
岳岳冠盖彦,英英文字雄。琼音独听时,尘韵固不同。
春云生纸上,秋涛起胸中。时吟五君咏,再举七子风。
何幸松桂侣,见知勤苦功。愿将黄鹤翅,一借飞云空。
重利轻生死,哀哉负所天。青山空有恨,白骨葬无阡。
忍听慈亲哭,谁为弱弟怜。几回风雨夜,欹枕泪潺湲。
墨池催胜游,虞卿枉真迹。
我行浩无期,君归定何日。
非尤年岁晚,自叹机会失。
空烦日卓午,蔬饭满香积。
明月韬光甓社湖,发挥千载赖耆儒。
清江曲就无人识,来往横塘一鄙夫。
为山郁穹窿,乃处厚地中。君子有令德,逊志息微躬。
种菊春雨洽,纫兰秋露浓。斋居玩易象,素履慎初终。