名臣才女各千秋,自赴金陵五上楼。看遍芰荷还借问,满湖香艳倩谁收。
旧时阡陌荆榛底,十载纵横豺虎群。
绛帐并游那更得,乌衣群从断相闻。
尚传是是非非语,翻坐奇奇怪怪文。
谀墓平生吾岂敢,了无一物寿刘君。
嗟君此行役,把酒一沉吟。驱马河冰滑,听鸡夜雨深。
鼓鼙孤客泪,书札故人心。念母归应早,天涯弗滞淫。
溪回罨画,漠漠寒烟锁。垂柳隔虹桥,新月起、乱莺啼破。
草香沙暖,此路是天台,环绕峰千个。屡下雕鞍坐。
抚景寻思,几时梦里来过。
朱扉半启,小立双鬟舞。仙饭杂松云,低问取、阮郎曾饿。
玉笙吹罢,万树碧桃开,人照红窗火。醉醒愁无那。
春夜厌厌,参旗楼角斜簸。
园绮值秦末,嘉遁此山阿。陈迹向千古,荒途始一过。
硕人久沦谢,乔木自森罗。故事昔尝览,遗风今岂讹。
泌泉空活活,樵臾独皤皤。是处清晖满,从中幽兴多。
长怀赤松意,复忆紫芝歌。避世辞轩冕,逢时解薜萝。
盛明今在运,吾道竟如何。
送客南昌尉,离亭西候(hòu)春。
野花看欲尽,林鸟听犹新。
别酒青门路,归轩白马津(jīn)。
相知无远近,万里尚为邻。
送别客人南昌县尉,路旁驿亭拜别贵宾时,正是春天。
美丽野花尽收眼底,林中乌鸣犹感清新。
告别县城踏上回乡路,归车走向白马津。
知己挚友不分远近,相隔万里如同邻居。
南昌:今江西南昌市,古曾设南昌县。南昌尉:即南昌县尉。离亭:路旁驿亭。西:古代宾主相见,以西为尊。主东而宾西。
青门:泛指城门。轩:车的通称。白马津:今河南滑县北。
绮席高张斗气悬,美人同赏羽觞传。连城质愧蒹葭倚,杂佩芳怜薜荔搴。
兴洽风期堪卜夜,交论邂逅已忘年。只今一水盈盈碧,其柰情钟我辈偏。
临淄此地曾潜龙,倜傥颇有文皇风。夜半入宫星如雨,乾坤再辟成奇功。
十有一祀帝业崇,耀武太原临河东。中经上党鸾雍雍,凝笳清跸临旧宫。
眷言顾之拟沛丰,问疾赐酺欢无终。易以嘉号志所从,更闻金桥谣儿童,羊头山翠当朝宗。
勒兵三十万,旌旗千里重。陈吴作绘燕公颂,潞州别驾堪豪雄。
乾符坤珍一十九,并与兹邸传无穷。龙漦降庭蛇起陆,龙入蜀江作鱼服。
雨黑延秋乌语哀,月明南内弦声促。阿荦凶狡阿环骄,何术豢龙同豢犊。
渔阳尘压沈香栏,勿乃遥为故宫戮。噫吁嘻!飞龙宫,已寒烟,三郎魂魄何来还。
旧日禅扉松竹幽,寺移西去几经秋。
谁知一匝枯茅地,曾是谈经石点头。
山深地僻人稀到,安得沧浪孺子歌。
缨上本无尘可濯,莫将止水强杨波。