琴筝箫管和琵琶,兴满金尊酒量赊。
歌舞留春春似海,美人颜色正如花。
齑盐三十载,刻苦战文场。灯火简编夜,江湖髭鬓霜。
雁声随挂席,秋色欠游湘。归日无他物,惟诗满古囊。
万壑初收雨,鸦声唁客劳。
溪寒鱼队散,秋静鸟行高。
碧嶂前兼后,青猿断更号。
卷帘双眼远,绕舍绿周遭。
暮江头。正冷烟、斜照当楼。笑指鬓丝,又惹天涯新愁。
袖衔诗卷还凭眺,共去鸿、身世悠悠。登临事,重阳近,悄然风雨都收。
长忆南都俊游。纷画帧词笺,坐啸冥搜。泛舸素波,醉里曾盟沙鸥。
老来桑海销清泪,谱绮琴闲写幽忧。遥与和,梅边白石,笛外蘋洲。
苔封石磴绕层栏,栏外行厨荐玉盘。
座揖湖山诗兴远,气吞云海酒杯宽。
篮兴竟日有余乐,莲市只今无此欢。
我愧么微难接武,飞笺亦欲寄青翰。
戍楼炯炯关山月,白首征人数圆缺。
关山不隔四时寒,夜夜冷光沙如雪。
照破天崖万里心,闺中又是经年别。
雁飞唯愿得书归,月下有人魂断绝。
闺中月下不胜情,独戍关山更堪说。
一时北阙贺书多,万古西戎终不灭。
阳和待得活枯荄,东风洗尽征人血。
太平和气兆嘉祥。草木总成双。红苞翠盖出横塘。两两斗芬芳。干摇碧玉并青房。仙髻拥新妆。连枝不解引鸾皇。留取映鸳鸯。
亭皋霜重飞叶满。听西风断雁。闲凭危阑,斜阳红欲敛。
行人归期太晚。误仿佛、征帆几点。水远连天,愁云遮望眼。
江头伊轧动柔橹。渐楚天欲暮。浩荡轻鸥,波间自容与。
岸蓼汀苹无绪。更满目、潇疏江树。此意何穷,凭谁图画取。